To już wrzesień, idzie jesień...

Coraz krótsze są dni, powoli zaczynają żółknąć liście, a jarzębina czerwonokrwista daje znać, że jesień zaczyna się na dobre. Wtedy uciekam do lasu, by nacieszyć się powietrzem, widokiem drzew, zapachem runa. Zbieram grzyby, objadam się resztkami jagód i jeżyn. Myślę przez chwilę o lecie, które odchodzi. Wspominam wakacje, rowerowe wycieczki, kąpiele w morzu, letnie poranki, śniadania w ogródku. Trochę mi żal tych pięknych, ciepłych dni, które rozleniwiają słońcem.
Tak długo trzeba będzie znowu czekać...
Jesień jest szczególna, wyjątkowa i wielobarwna. Poranne mgły najpiękniej wyglądają właśnie jesienią. Może kiedyś uda mi się je sfotografować?
I zanim sandały zamienię na kalosze, schowam letnie sukienki, odstawię rolki w kąt, nacieszę się jeszcze pięknymi dniami pełnymi ciepła i słońca. Zrobię konfiturę ze śliwek, nalewkę z borówki, paprykę z rozmarynem w occie. Będę mieć więcej czasu dla siebie, będę czytać książki, spacerować brzegiem morza, fotografować. Będę rozmyślać i planować.
 

kania olbrzymka ;)

nawłoć czyli nasza polska mimoza

 

Korzystajmy jeszcze z promyków słońca, ładujmy akumulatory.
Życzę Wam wszystkim pięknej jesieni :-)