Nim przyjdzie wiosna czyli czarowanie zimy

Wczoraj złośliwy wirus buszował w moim komputerze, a dzisiaj następny postanowił podręczyć mnie troszkę.

Otulona ciepłym kocem, z kubkiem uzdrawiającej herbaty leżę w łóżku i marzę o wiośnie.

Takiej pięknej, pachnącej kwiatami, rozświetlającej promykami słońca, z radosnym ćwierkaniem ptaków.

W wyobraźni przemierzam ścieżki pośród kolorowych krokusów, zawilców i przebiśniegów.

Szukam na drzewach pierwszych pączków.

Wdycham powietrze przepełnione słodkawą wonią kwiatów.

Na niebie wypatruję powrotu naszych skrzydlatych przyjaciół.

Nim przyjdzie w barwnej sukience, otulona powiewem ciepłego wiatru, zanim nas na nowo zauroczy, pożegnajmy zimę.

Często narzekamy, że ciemno, chłodno, szaro-buro, nijako, a perspektywa tych kilku zimnych miesięcy przygnębia nas bardziej i bardziej...

Odśnieżanie też nie sprawia nam przyjemności.

Silne wiatry, szczególnie u nas nad morzem, dają się we znaki.

Cieszyć może tylko herbata z sokiem malinowym i cytryną oraz Grzaniec Galicyjski :)

Co jeszcze?

Dla mnie zima to cudowne, rodzinne Święta,

wypatrywanie pierwszej gwiazdki, 

makowce jedzone raz w roku,

zapach zimnych ogni zapalanych przed Wigilią,

zaspy śniegu,

kulig i narty,

rzucanie śnieżkami, orły na śniegu,

dokarmianie zwierząt,

oszronione cudnie drzewa i wiele innych obrazków...

biegówki zakupione ;)

mój biegówkowo-fotograficzny trening

Ubiegłoroczny wielkanocny zajączek wykonany przez Agatkę i Kubę.

zakochany...

w zimie?